Komunikat po posiedzeniu Rady Ministrów



Warszawa, 27 września 2016 r.

 

 

RADA MINISTRÓW

 

 

Podczas dzisiejszego posiedzenia Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia „Narodowego Programu Mieszkaniowego".

 

Rząd przyjął:

  • projekt ustawy o związku metropolitalnym w województwie śląskim;
  • projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z utworzeniem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji;
  • projekt ustawy o zmianie ustawy o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności;
  • projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia sprzedaży żywności przez rolników.

 

Rada Ministrów podjęła uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie przyjęcia programu rozwoju „Program Zintegrowanej Informatyzacji Państwa".

 

Posiedzenie Rady Ministrów będzie kontynuowane. 

 

 

* * * * *

 

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia „Narodowego Programu Mieszkaniowego", przedłożoną przez ministra infrastruktury i budownictwa.

Rząd uruchomi Narodowy Program Mieszkaniowy (NPM), który po wdrożeniu programu „Rodzina 500+", będzie jego kolejnym, priorytetowym przedsięwzięciem. To drugi, bardzo ważny element wsparcia polskich rodzin, zwłaszcza wielodzietnych. Zapewnienie mieszkania stanowi podstawę do tworzenia bezpiecznej przyszłości polskim rodzinom.

             Program stanowi spełnienie obietnicy złożonej przez Beatę Szydło w exposé, w którym zapowiedziała realizację programu budowy mieszkań, będącego silnym impulsem proinwestycyjnym. Program będzie służył realizacji „Planu na rzecz odpowiedzialnego rozwoju" – mieszkalnictwo ma być jednym z ważnych elementów polityki rozwoju.

              Podkreśleniem rangi problematyki mieszkaniowej w polityce rządu będzie powołanie Krajowej Rady Mieszkaniowej – organu doradczo-oceniającego przy premierze. Wejdą do niej eksperci specjalizujący się w tematyce mieszkaniowej, w tym osoby wyznaczone przez instytucje pozarządowe. Jej zadaniem będzie ocena rocznej informacji o stanie realizacji działań w ramach programu, a także przedstawianie analiz i opinii związanych z polityką mieszkaniową państwa oraz rekomendowanie zmian programowych i legislacyjnych związanych z wykonywaniem programu.

              NPM to pierwszy kompleksowy projekt adresowany do wszystkich Polaków borykających się z brakiem samodzielnego mieszkania – będą mogły z niego skorzystać rodziny, osoby myślące o założeniu rodziny oraz osoby samotne. Z programu będzie mógł skorzystać każdy bez względu na wiek. Program składa się z działań regulacyjnych i finansowych, przewidujących wsparcie z budżetu państwa dla rodzin o niskich lub przeciętnych dochodach. Obok, środków pozyskiwanych przez Narodowy Fundusz Mieszkaniowy, pieniędzy budżetowych, poszczególne działania programu będą finansowane również z innych środków publicznych (Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, fundusze europejskie), a także ze środków prywatnych, np. gromadzonych w funduszach inwestycyjnych finansujących budowę nowych mieszkań. Działania przewidziane w programie będą wdrażane od IV kwartału 2016 r.

 

Podstawowe cele programu:

 

          1) zwiększenie dostępu do mieszkań dla osób o dochodach uniemożliwiających ich nabycie lub wynajęcie po cenach komercyjnych:

  • zwiększenie podaży mieszkań o niskim czynszu;
  • obniżenie kosztów budowy mieszkań, w szczególności przez wykorzystanie gruntów publicznych pod budownictwo mieszkaniowe oraz optymalnych technologii i projektów architektonicznych;
  • zachęcanie do systematycznego oszczędzania na cele mieszkaniowe;
  • ułatwienie podmiotom instytucjonalnym inwestowania na rynku mieszkań na wynajem.

            Chodzi o zwiększenie liczby mieszkań przypadających na 1000 mieszkańców – do 2030 r. liczba mieszkań przypadająca na 1 tys. mieszkańców powinna osiągnąć średnią Unii Europejskiej, co oznacza wzrost z 363 do 435 mieszkań na 1000 osób.

            2) zwiększenie możliwości zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych osób zagrożonych wykluczeniem społecznym (ze względu na niskie dochody lub szczególnie trudną sytuację życiową):

  • zwiększenie możliwości gmin w zakresie dostarczania mieszkań dla najuboższych;
  • rozwój mieszkalnictwa wspomaganego (np. chronionego);
  • zapewnienie odpowiedniej liczby miejsc w noclegowniach i schroniskach dla bezdomnych;
  • uwzględnienie w polityce mieszkaniowej grup o specjalnych potrzebach mieszkaniowych, w szczególności osób starszych i niepełnosprawnych;
  • pomoc osobom znajdującym się przejściowo w trudnej sytuacji (np. w przypadku braku możliwości płacenia czynszu lub spłaty rat kredytu hipotecznego).

            Chodzi o zmniejszenie liczby oczekujących na najem mieszkania gminnego – do 2030 r. samorządy gminne powinny mieć możliwość zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych wszystkich oczekujących na najem mieszkania od gminy.

            3) poprawa warunków mieszkaniowych, stanu technicznego zasobów mieszkaniowych oraz zwiększenie efektywności energetycznej:

  • racjonalizacja zasad zarządzania budynkami i lokalami mieszkalnymi zasobu publicznego;
  • wspieranie inwestycji termomodernizacyjnych i remontowych, w tym podejmowanych w ramach rewitalizacji obszarów zdegradowanych;
  • zapewnienie infrastruktury technicznej towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

            Chodzi o zmniejszenie liczby osób mieszkających w warunkach substandardowych – do 2030 r. liczba osób mieszkających w warunkach substandardowych (niski stan techniczny budynku, brak podstawowych instalacji technicznych lub przeludnienie) powinna spaść z ok. 5,3 do ok. 3,3 mln osób, czyli o ok. 2 mln osób.

          

Narodowy Program Mieszkaniowy będzie opierał się na 4 filarach:

 

1. Mieszkanie dostępne

  • Dostępne mieszkania na wynajem z opcją dochodzenia do własności, powstające m.in. na gruntach Skarbu Państwa

            Powstaną tańsze mieszkania na wynajem z możliwością nabycia do nich prawa własności. Średni czynsz (bez uwzględnienia kosztów eksploatacji oraz mediów) w mieszkaniu na wynajem wyniesie od 10 do 20 zł za metr kwadratowy, czyli będą to lokale dostępne cenowo. W opcji najmu z docelowym wykupem mieszkania stawka czynszu ma wynieść ok. 12 – 24 zł za metr kwadratowy. Preferowane będą rodziny wielodzietne i rodziny o niskich dochodach, ale prawo ubiegania się o najem będą mieli wszyscy obywatele.  Operacyjne prowadzenie inwestycji oraz zarządzanie wybudowanym zasobem będzie zadaniem m.in. Narodowego Operatora Mieszkaniowego. Obecnie pilotażowo tę funkcję pełni Bank Gospodarstwa Krajowego, wykorzystujący swoje struktury (spółka BGK Nieruchomości, Fundusz Inwestycyjny Zamknięty). Rozwiązanie to będzie dodatkowo sprzyjać zwiększeniu mobilności społeczeństwa, w tym także na rynku pracy.

  • Zwiększenie wsparcia dla społecznego budownictwa czynszowego

            Program uzupełnienia rozwiązania wspierające społeczne budownictwo czynszowe (chodzi o budowę mieszkań na wynajem o niskich czynszach). Samorządy będą mogły wnioskować o dofinansowanie 35 – 55 proc. kosztów budowy mieszkań komunalnych i chronionych oraz noclegowni i schronisk dla bezdomnych.

             Przewidziano również wsparcie budownictwa społecznych mieszkań czynszowych, budowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, towarzystwa budownictwa społecznego lub inne podmioty (np. deweloperów). Nowym instrumentem wsparcia będzie dotacja dla gmin (20 proc. kosztów inwestycji), które wspólnie z inwestorami będą budowały mieszkania o niskim czynszu przeznaczonym dla określonej (m.in. kryteriami dochodowymi) grupy osób. Czynsz za wynajem takiego mieszkania nie będzie wyższy niż 4 proc. wartości odtworzeniowej. Ocenia się, że będą to mieszkania dla mniej zamożnych rodzin lub osób młodych, chcących założyć rodzinę oraz osób opuszczających lokale komunalne.      

           Dodatkowo, spółki gminne oraz spółdzielnie mieszkaniowe i towarzystwa budownictwa społecznego, będą mogły ubiegać się o preferencyjne kredyty w Banku Gospodarstwa Krajowego – z dopłatą budżetową – na budowę społecznych mieszkań czynszowych lub spółdzielczych lokatorskich. W tym przypadku czynsz nie będzie wyższy niż 5 proc. wartości odtworzeniowej.          

  • Systematyczne oszczędzanie na cele mieszkaniowe

            Chodzi o wsparcie oszczędzania na cele mieszkaniowe w ramach Indywidulanych Kont Mieszkaniowych (IKM)

           Program stwarza możliwość oszczędzania – na zakup, budowę oraz remont mieszkania lub domu jednorodzinnego – na tzw. subkontach mieszkaniowych: Indywidualnych Kontach Mieszkaniowych. Środki mają być gromadzone na IKM, założonych w bankach i spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych. Oszczędności będą zwolnienie z podatku dochodowego od zysków kapitałowych. Niektóre cele mieszkaniowe będą wspierane premią wypłacaną z budżetu państwa, której wysokość będzie zależeć m.in. od wielkości rodziny.

           

2. Finansowanie stabilne i efektywne

  • Narodowy Fundusz Mieszkaniowy (NFM)

           NFM będzie wykorzystywał grunty należące do Skarbu Państwa pod budowę mieszkań na wynajem, co zwiększy ich dostępność. Będzie pełnił funkcję „banku ziemi", wykorzystywanej do realizacji budownictwa mieszkaniowego. Grunty będące w posiadaniu NFM będą przekazywane pod budowę mieszkań na wynajem, w tym z opcją dochodzenia do własności, Narodowemu Operatorowi Mieszkaniowemu i innym podmiotom o statusie operatorów mieszkaniowych (np. przez wniesienie gruntów do funduszu inwestycyjnego w zamian za objęcie przez NFM certyfikatów inwestycyjnych).

              

3. Warunki zamieszkania: nowoczesne, oszczędne i bezpieczne

               Przewidziano instrumenty prowadzące do poprawy standardu technicznego istniejących zasobów mieszkaniowych, a tym samym polepszenia warunków mieszkaniowych. Ze środków krajowych i funduszy europejskich wspierane będą inwestycje remontowe i termomodernizacyjne. Kontynuowane będzie wsparcie procesów rewitalizacyjnych na obszarach zdegradowanych. Założono też wsparcie tworzenia infrastruktury technicznej towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

           

4. Dobre prawo

               Przewidziano m.in. regulacje dotyczące funkcjonowania rynku mieszkań na wynajem i organizacji procesu inwestycyjno-budowlanego, a także funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowych, gmin i towarzystw budownictwa społecznego w celu ułatwienia budowy mieszkań i gospodarowania wybudowanym zasobem. Podstawowym działaniem będzie przygotowanie nowego Kodeksu urbanistyczno-budowlanego. Zmienione zostaną regulacje określające zasady funkcjonowania rynku najmu. Przewidziano racjonalizację zasad gospodarowania zasobem mieszkań komunalnych. Założono rozwój spółdzielczości mieszkaniowej w segmencie dostępnych mieszkań. Przygotowana zostanie nowelizacja ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

 

***

 

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o związku metropolitalnym w województwie śląskim, przedłożony przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.

Zaproponowano rozwiązania, które umożliwią skuteczne utworzenie związku metropolitalnego na terenie województwa śląskiego. Projekt stanowi odpowiedź na potrzeby zgłaszane przez miasta zrzeszone w Górnośląskim Związku Metropolitalnym oraz eliminuje wady obowiązującej ustawy o związkach metropolitalnych.

Związek metropolitalny będzie zrzeszeniem gmin województwa śląskiego, charakteryzujących się istnieniem silnych związków funkcjonalnych oraz zaawansowaniem procesów urbanizacyjnych, położonych na obszarze spójnym pod względem przestrzennym, który zamieszkuje co najmniej 2 mln mieszkańców.

Zadaniem związku będzie dbanie o rozwój obszaru metropolitalnego. Związek będzie mógł także przejmować zadania gminne, ale jedynie na zasadzie dobrowolnych porozumień. Do zadań związku będzie należało m.in. kształtowanie polityki rozwoju, ładu przestrzennego oraz planowanie, koordynacja, integracja oraz rozwój publicznego transportu zbiorowego. Chodzi o transport drogowy, kolejowy oraz inny transport szynowy. Utworzenie związku umożliwi koordynację zadań, które dotychczas były rozproszone.

Związek metropolitalny będzie otrzymywał dochody z budżetu państwa – 5 proc. udziału w podatku PIT od osób zamieszkałych na obszarze związku. Będzie także otrzymywał  składki z budżetów tworzących go gmin.

Związek metropolitalny tworzony będzie przez Radę Ministrów, która
w rozporządzeniu ustali jego granice, nazwę oraz siedzibę władz związku.

Organy związku będą tworzone przez przedstawicieli gmin wchodzących w skład związku metropolitalnego. Organem stanowiącym będzie zgromadzenie związku metropolitalnego. W jego skład wchodzić będzie po jednym przedstawicielu organu wykonawczego każdej jednostki samorządu terytorialnego. Zarząd związku metropolitalnego – wybierany przez zgromadzenie – liczyć będzie 5 członków.

Ustawa zastąpi ustawę z 9 października 2015 r. o związkach metropolitalnych.

 

* * *

 

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z utworzeniem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, przedłożony przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.

W związku z utworzeniem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji przewidziano zmiany w kilku ustawach, w których uaktualniono nazwy dwóch jednostek wcześniej podległych ministrowi spraw wewnętrznych. Po zmianach pełne nazwy tych jednostek to: Państwowa Inspekcja Sanitarna Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Zarząd Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Zaproponowano także zmianę w ustawie o infrastrukturze informacji przestrzennej. Na podstawie znowelizowanych przepisów minister ds. informatyzacji przejmie zadania związane z tworzeniem i utrzymaniem geoportalu infrastruktury informacji przestrzennej (obecnie jest to zadanie Głównego Geodety Kraju) oraz koordynowaniem tworzenia, utrzymywania i rozwijania infrastruktury informacji przestrzennej (obecnie zadanie to wykonuje minister właściwy do spraw administracji publicznej przy pomocy Głównego Geodety Kraju). Konsekwencją tych zmian będzie wyodrębnienie w ustawie o działach administracji rządowej w dziale „informatyzacja" spraw infrastruktury informacji przestrzennej.

            Nowe regulacje, co do zasady, zaczną obowiązywać po 30 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

 

* * *

 

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności, przedłożony przez ministra sprawiedliwości.

Zwiększenie zatrudnienia wśród osób skazanych – to główny cel projektu nowelizacji ustawy. Projekt jest częścią „Programu Pracy Więźniów".

Praca stanowi ważny element odbywania kary pozbawienia wolności. Wpływa pozytywnie zarówno na skazanych (resocjalizacja, rozwój umiejętności zawodowych, możliwość zarobkowania), jak i na porządek w jednostkach penitencjarnych.

Projekt zakłada zwiększenie zachęt finansowych skierowanych do pracodawców zatrudniających więźniów. Ryczałt, który otrzymuje przedsiębiorca z Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych zwiększy się z 20 do 40 proc. wartości wynagrodzenia przysługującego zatrudnionej osobie pozbawionej wolności.

Podniesienie ryczałtu powinno zrekompensować pracodawcy rosnące koszty pracy, które stanowią główny powód malejącego poziomu zatrudnienia skazanych. W 2010 r. odpłatnie pracowało 17,1 tys. osadzonych (średnio na miesiąc), tymczasem w 2015 r. już tylko 10 tys. osób (średnio na miesiąc, stan na 31.10.2015 r.). Jednym z najistotniejszych czynników mających wpływ na tak niski poziom zatrudnienia było orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 23 lutego 2010 r., które zmusiło do znowelizowania przepisów Kodeksu karnego wykonawczego, umożliwiających przed tą datą zatrudnianie skazanych za wynagrodzeniem w wysokości 50 proc. minimalnego wynagrodzenia w danym roku. Wzrost wynagrodzeń skazanych do poziomu co najmniej minimalnego wynagrodzenia doprowadził do spadku odsetka zatrudnionych odpłatnie wśród wszystkich pracujących zatrudnionych (68 proc. w 2010 r., 49 proc.  w 2011 r. i 40 proc. w 2012 r.).

Niskie zatrudnienie skazanych spowodowało wysokie koszty utrzymania więźniów, dziś to około 3150 zł za utrzymanie jednego więźnia miesięcznie.

Znowelizowana ustawa ma wejść w życie po 6 miesiącach od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

 

* * *

 

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia sprzedaży żywności przez rolników, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

            Projekt ustawy ułatwi rolnikom sprzedaż żywności z własnego gospodarstwa. Jest to spełnienie postulatu licznej grupy rolników zainteresowanych prowadzeniem takiej działalności.

Zaproponowane przepisy stworzą rolnikom rzeczywiste możliwości sprzedaży konsumentom żywności uzyskanej z własnej uprawy, chowu lub hodowli. Chodzi m.in. o mięso pochodzące od hodowanych w gospodarstwie zwierząt poddanych ubojowi w zatwierdzonej rzeźni, produkty mięsne (np. szynki, pasztety, kiełbasy), produkty mleczne (np. ser, masło), produkty złożone (np. pierogi z mięsem), przetwory z owoców (np. soki owocowe, dżemy) oraz warzywa (np. marynaty, kiszonki i soki warzywne), pieczywo, wyroby cukiernicze i niemięsne wyroby garmażeryjne (np. pierogi z serem).

Projektowana ustawa zakłada zdefiniowanie pojęcia „rolniczy handel detaliczny" oraz wskazuje Inspekcję Weterynaryjną, jako organ odpowiedzialny za  nadzór  nad bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego i żywności zwierającej środki spożywcze pochodzenia niezwierzęcego oraz produkty pochodzenia zwierzęcego (żywności złożonej), produkowanej w ramach rolniczego handlu detalicznego. Nadzór nad żywnością pochodzenia niezwierzęcego pozostanie natomiast w gestii Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Projekt powierza także organom Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych kompetencje do sprawowania nadzoru nad jakością handlową żywności znajdującej się w rolniczym handlu detalicznym.

Minister rolnictwa i rozwoju wsi, razem z ministrem zdrowia, określi w rozporządzeniach: limity ograniczające rozmiar działalności prowadzonej przez jeden podmiot w ramach rolniczego handlu detalicznego oraz wymagania higieniczne dla podmiotów prowadzących rolniczy handel detaliczny produktami pochodzenia zwierzęcego i żywnością złożoną (w ramach możliwych dostosowań tych wymagań do wymogów określnych w przepisach Unii Europejskiej). Dla podmiotów prowadzących rolniczy handel detaliczny żywnością pochodzenia niezwierzęcego analogiczne wymagania higieniczne będzie mógł określić w rozporządzeniu minister zdrowia. Projektowana ustawa wprowadza także  preferencje podatkowe dla podmiotów prowadzących rolniczy handel detaliczny.

Oczekuje się, że efektem proponowanych rozwiązań będzie wzrost liczby funkcjonujących na rynku podmiotów prowadzących rolniczy handel detaliczny, które będą podlegać wpisowi do rejestru prowadzonego przez organy Inspekcji Weterynaryjnej (powiatowi lekarze weterynarii) lub Państwowej Inspekcji Sanitarnej (państwowi powiatowi inspektorzy sanitarni lub państwowi graniczni inspektorzy sanitarni).

Znowelizowane przepisy mają obowiązywać od 1 stycznia 2017 r.

 

 

* * *

 

Rada Ministrów podjęła uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie przyjęcia programu rozwoju „Program Zintegrowanej Informatyzacji Państwa", przedłożoną przez ministra cyfryzacji.

Zaktualizowany został „Program Zintegrowanej Informatyzacji Państwa". Chodzi
o dostosowanie programu do zmian zachodzących w otoczeniu administracji oraz aktualnych celów i zadań niezbędnych do jego realizacji w obszarze informatyzacji.

Zadaniem Programu Zintegrowanej Informatyzacji Państwa jest wspieranie rozwoju społecznego i gospodarczego przez zapewnienie obywatelom, w tym przedsiębiorcom, efektywnych e-usług publicznych. Wysokiej jakości usługi mają być dostarczane przez nowoczesne rozwiązania informatyczne wspierające logiczny i spójny system informacyjny państwa, zbudowany i utrzymywany przy współpracy wszystkich resortów.

Celem strategicznym programu jest przejście od administrowania do zarządzania rozwojem, poprzez m.in. wprowadzenie spójnej strategii zarządzania informacją oraz jednolitych zasad budowy rozwiązań IT w administracji (e-administracja). Chodzi również
o zwiększenie zarówno podaży oczekiwanych przez społeczeństwo wysokiej jakości publicznych e-usług w Polsce, jak i poziomu ich wykorzystania mierzonego odsetkiem obywateli
i przedsiębiorców, korzystających z Internetu w relacjach z administracją publiczną.

Oceniając stan informatyzacji państwa w okresie ostatnich lat (2007-2015) można wskazać na szereg negatywnych cech:

  • zasoby informacyjne państwa są zamknięte dla obywateli,
  • gromadzone dane nie są ponownie wykorzystywane,
  • systemy i rejestry nie są interoperacyjne i kompatybilne,
  • te same problemy rozwiązuje się przy pomocy różnych narzędzi,
  • zarządzanie zasobami informatycznymi jest rozproszone i zdecentralizowane,
  • te same informacje gromadzone są równolegle i powielane,
  • środki na informatyzację są wydatkowane nieracjonalnie i nieefektywnie,
  • brak po stronie administracji kompetencji w zakresie zamawiania, projektowania, budowy i utrzymania systemów informatycznych,
  • prawo nie sprzyja efektywnemu korzystaniu z systemów IT.

Skuteczne rozwiązanie zidentyfikowanych problemów oraz osiągnięcie celów Programu wymaga konkretnych działań, które zostaną zrealizowane w ramach Planu Działań Ministra Cyfryzacji, przy pomocy nowego mechanizmu – Głównego  Informatyka Kraju w celu integracji systemów i obniżenia kosztów ich zakupu oraz utrzymania.

Realizacja programu odbywać się będzie w czterech kierunkach:

 

I.    Otwarty rząd i wspieranie rozwoju społeczeństwa obywatelskiego

Priorytety w ramach rozwoju społeczeństwa informacyjnego oraz gospodarki opartej na wiedzy to:

·         rząd otwarty na współpracę ze społeczeństwem,

·         przejrzysta i sprawna administracja, umożliwiająca obywatelom czynny udział w procesach, które stanowią podstawę rozwoju społecznego i gospodarczego (np. w procesie stanowienia prawa),

·         sprawne zarządzanie informacją publiczną, w tym umożliwienie ponownego wykorzystywania publicznych zasobów informacyjnych,

·         dostępność dla jak najszerszych kręgów odbiorców, 

·         interaktywność cyfrowej struktury administracji,

·         jednolity standard prezentacji strategii, celów i działań organów państwowych,

·         nowoczesna edukacja.

 

II.                Wyznaczanie standardów i tworzenie warunków do efektywnej i bezpiecznej e-administracji

Priorytety:

·         jednolity i bezpieczny system informacyjny organów państwowych,

·         integracja rejestrów państwowych i repozytoriów informacji publicznej,

·         spójny system identyfikacji i uwierzytelnienia użytkownika na wszystkich poziomach komunikacji obywatel-urząd oraz urząd-urząd,

·         sprawny system elektronicznego zarządzania dokumentacją w administracji,

·         wypracowanie standardów (rekomendacji) z obszaru jednolitego zarządzania IT w administracji publicznej na poziomie IT, Bezpieczeństwa oraz zarządzania Jakością Danych.

 

III.             Świadczenie e-usług publicznych

Obszary działalności administracji publicznej, w których w pierwszej kolejności powinny zostać wdrożone e-usługi publiczne:

·         sprawy administracyjne, w szczególności sprawy obywatelskie,

·         rynek pracy, w szczególności utrata i poszukiwanie pracy,

·         ochrona zdrowia,

·         wymiar sprawiedliwości i sądownictwo,

·         bezpieczeństwo i powiadamianie ratunkowe,

·         prowadzenie działalności gospodarczej, w tym zamówienia publiczne,

·         rolnictwo i obszary wiejskie,

·         rozliczanie podatków i obsługa celna,

·         zabezpieczenie społeczne (ubezpieczenia i świadczenia),

·         udostępnianie zasobów informacyjnych administracji i nauki, w tym szkolnictwa wyższego.

 

IV.             Informatyzacja urzędów

Priorytety rozwoju informatyzacji urzędów:

·         elektronizacja zarządzania dokumentacją,

·         usprawnienie organizacji dzięki stosowaniu dobrych praktyk zarządzania usługami informatycznymi,

·         wykorzystanie dostępnych technologii,

·         współdzielenie zasobów, wiedzy, narzędzi – współpraca dotycząca budowy kompetencji w administracji.

 

Realizacja programu pozwoli na szybszy rozwój społeczeństwa informacyjnego komunikującego się za pomocą mediów elektronicznych oraz na wzrost zadowolenia obywateli i przedsiębiorców z jakości i szybkości kontaktów z administracją. Wzrośnie również wiedza i zaangażowanie obywateli i przedsiębiorców w sprawy publiczne, a także możliwe będzie tworzenie nowych rozwiązań dla sfery publicznej. Dzięki poprawie komunikatywności i zastosowaniu standardów dostępności treści zamieszczanych przez urzędy w sieci, zwiększy się przejrzystość funkcjonowania organów państwa, a co za tym idzie wzrośnie zaufanie do administracji. Program przyczyni się ponadto do wzrostu konkurencyjności polskiej gospodarki przez rozwój sektora usług publicznych świadczonych drogą elektroniczną.

 

* * *

 

 




--
--

Adam Fularz, manager Radiotelewizji

Prezes Zarządu, WIECZORNA.PL SP. Z O. O.,ul. Dolina Zielona 24A,   65-154 Zielona Góra

Wydawnictwo Merkuriusz Polski
"Wieczorna.pl" sp. z o.o.
T +48604443623
F +442035142037
E adam.fularz@wieczorna.pl
Dolina Zielona 24a, PL 65-154 Zielona Góra

AGENCJA PRASOWA MERKURIUSZ POLSKI- Wieści i treści od 3 stycznia 1661

TEKSTY

Każdego dnia Agencja Merkuriusz udostępnia kilka materiałów prasowych ze wszystkich regionów Polski. Dotyczą one najważniejszych wydarzeń w skali kraju, różnych dziedzin życia. Stanowi źródło informacji dla redakcji prasowych.

ZDJĘCIA

Na zamówienie abonenta udostępniamy serwis fotograficzny. Korzystają z niego serwisy internetowe i redakcje prasowe.

WIDEO

Na zamówienie abonenta udostępniamy serwis video. Korzystają z niego stacje telewizyjne.

Komentarze

Popularne posty

Instytut Ekonomiczny Zielona Góra

Independent Trader.pl - Portal Finansowy

Warsaw Enterprise Institute